Журналіст раённай газеты пагартала сямейны альбом з нашым пастаянным аўтарам, жыхаркай аграгарадка Цяхцін Тамарай ХРУШЧОВАЙ.

Цікавыя фотаздымкі з сямейнага альбома Тамары Мікалаеўны не аднойчы з’яўляліся на старонках нашай газеты. І зараз яна з задавальненнем расказала пра сябе і згадала яркія імгненні жыцця, адлюстраваныя на звычайных папяровых прамавугольніках.

Увогуле, лёс Тамару Мікалаеўну не песціў, наадварот, пасылаў ёй розныя выпрабаванні. Але, мабыць, яны загартавалі характар жанчыны, адкрылі ў ёй высокія чалавечыя якасці, навучылі радавацца кожнаму імгненню жыцця.

У раннім дзяцінстве Тамара страціла маці, бацька ажаніўся ў другі раз. З мачыхай адносіны былі напружаныя, але сям’я другой маці прыняла дзяўчынку як сваю родную. Цёплыя ўспаміны засталіся ў яе ад бабулі Жэні (Аўгінні, па-вясковаму). Яна навучыла ўнучку многім жыццёвым мудрасцям, якія неаднойчы дапамагалі. Праз шмат гадоў Тамара дагледзіла па старасці і мачыху, і сваю адзінокую цётку Аляксандру.

Стабільна складвалася і асабістае жыццё. Разам з мужам, Васілём Апанасавічам, пражылі 43 гады, выхавалі чатырох дзяцей. Тамара Мікалаеўна ўспамінае, што каханне ўсяго яе жыцця здарылася ў восьмым класе. Сустракаліся сем гадоў. Да таго ж, тры з іх чакала будучага мужа з тэрміновай службы ў арміі.

Васіль стаў працаваць слесарам у саўгасе “Друць”, а Тамара кім толькі ні была: і бібліятэкарам, і бухгалтарам, і даяркай… Апошнія 10 гадоў перад выхадам на заслужаны адпачынак рабіла конюхам у Цяхцінскім лясніцтве. Вельмі любіла коней, дый зараз адносіцца да іх з асаблівай пяшчотай.

Яшчэ адно захапленне Тамары Хрушчовай – народныя песні і танцы. Больш за 30 гадоў яна з’яўляецца актыўнай удзельніцай фальклорнага ансамбля “Журавінка” пры Цяхцінскім СДК. У свой час яны з былым кіраўніком установы культуры Галінай ЦУМАРАВАЙ займаліся адраджэннем народных абрадаў і песень. Танцы “Полечка”, “Сямёнаўна”, “Кракавяк”, “Страдание” шмат гадоў былі і застаюцца фірменнай асаблівасцю калектыву.

– А зараз раскажу, як стала тэлезоркай! – з усмешкай прапануе Тамара Мікалаеўна. – Пра наш цяхцінскі абрад “Масленіца” напісалі ў 2011 годзе ў рэспубліканскай газеце “СБ. Беларусь сёння”. Матэрыял зацікавіў адну журналістку з украінскага тэлеканала “Інтэр”. У хуткім часе мне патэлефанавалі і запрасілі ў Кіеў на здымкі перадачы “Здоровенькі булі”. Паехалі туды разам з настаўніцай Цяхцінскай школы Ірынай ТРАЦЦЯКОВАЙ. Колькі пазітыўных уражанняў атрымалі! Пазнаёміліся з зоркамі ўкраінскага тэлебачання!

Запрашалі Тамару Мікалаеўну і на здымкі вядомай перадачы “Малахаў+” у Маскву. Там яна пабывала ажно два разы. Дзялілася рэцэптамі здароўя з гледачамі ўсяго былога Савецкага Саюза.

А яшчэ ў 2009 годзе паўдзельнічала ў рэкламнай гульні, якую праводзіла газета “Рэспубліка”, і выйграла галоўны прыз – камп’ютар. Прыз аддала ўнукам, хоць цяпер, кажа, магла б асвоіць яго і сама.

Нягледзячы на ўзрост, а ёй ужо мінуў 71 год, жанчына падтрымлівае сябе ў выдатнай спартыўнай форме.

– У 64 гады заняла трэцяе месца па лыжных гонках сярод працаўнікоў ДЛГУ “Бялыніцкі лясгас”, – гаворыць Тамара Мікалаеўна. – І зараз кожны дзень раблю зарадку, абліваюся халоднай вадой, а ўзімку расціраюся снегам.

– А ў мінулым годзе села на шпагат, – дадае жанчына і ў той жа міг дэманструе неверагодную расцяжку.

…Некалькі гадоў таму назад Тамара Хрушчова перажыла вялікае гора. Нечакана памёр муж, а потым і малодшы сын Алег. І яна сама шмат хварэла. У выніку гэтых жыццёвых калізій часцей стала пазіраць у нябёсы, узносіць малітвы да Бога за дзяцей, унукаў і праўнукаў. Унукаў у яе ўжо дзесяць, а праўнукаў пакуль двое. Але гэта справа жыццёвая, можна пачакаць.

Святлана МАГІЛЕЎЧЫК.

                               Фота аўтара і з сямейнага архіва Тамары Хрушчовай.