На Бялыніччыне актыўным ходам праводзяцца масавыя веснавыя палявыя работы. У кожнай гаспадарцы раёна паклапаціліся аб тым, каб стварыць хлебаробам усе ўмовы для працы, асабліва ў адносінах да забяспечанасці іх гарачым харчаваннем. Бо як пад’ясі, так і папрацуеш.

Дарэчы, і ў гэту сферу ўнесла свае карэктывы напружаная эпідсітуацыя з распаўсюджаннем каранавіруснай інфекцыі.

Разам з галоўным спецыялістам аддзела механізацыі ўпраўлення па сельскай гаспадарцы і харчаванні райвыканкама Вольгай СКРЫПУНОВАЙ карэспандэнт газеты “Зара над Друццю” адправіліся ў рэйд, каб даведацца, як арганізавана харчаванне механізатараў.

– Усе машыны, якія развозяць абеды ў поле, зараз апрацоўваюцца дэзсродкамі, антысептыкі прадугледжаны і для механізатараў, – гаворыць Вольга Аляксандраўна. – Працаўнікі сталовых, раздатчыкі і вадзіцелі забяспечаны дэзсродкамі, маскамі і пальчаткамі.

Першы пункт прыпынку – поле каля вёскі Чырвоная Слабада ААТ “Бялыніцкае райаграпрамтэхзабеспячэнне”. Там падрыхтоўвае глебу да сяўбы аднагадовых траў механізатар таварыства Андрэй АЛОНКІН. Перш, чым прыступіць да абеду, ён старанна мые рукі, а пасля апрацоўвае іх антысептыкам. Сёння на абед кухары прыгатавалі суп, кашу з катлетай і свежым агурком, а на “смачненькае” – піражкі. На свежым паветры і апетыт адменны.

– Кормім удзельнікаў пасяўной два разы на дзень, – інфармуе намеснік дырэктара сельгаставарыства Мікалай СКРЫПУНОЎ. – Аплачваюць яны толькі 10 % ад поўнага кошту абеду. У месяц атрымліваецца крыху больш за 20 рублёў. Гэта – невялікія грошы.     Астатнія выдаткі на харчаванне ўзяло на сябе таварыства.

Пасля таго, як механізатар падсілкаваўся, раздатчыца Святлана РУДАКОВА збірае выкарыстаны посуд у асобны бак, і машына адпраўляецца далей. Туды, дзе яе чакаюць.

Наступны пункт прыпынку рэйдавай групы – поле каля вёскі Атраднае, якое належыць ААТ “Бялынічы”. На ўзлеску паказваецца машына з абедамі, і праца ненадоўга замірае.

– За дзень мы аб’язджаем крыху больш за 10 аб’ектаў. Калі механізатары працуюць у аддаленых кропках гаспадаркі, то можам і да 16 гадзін вечара раз’язджаць. Абеды знаходзяцца ў тэрмасах, астыць не паспяваюць, таму частуем нашых працаўнікоў гарачым, – распавядае раздатчыца Алена ФЕДАСЕЕВА. – Кожны дзень адрасы нашых прыпынкаў змяняюцца. Днямі ў гаспадарцы пачалі выпасаць жывёлу ў полі, таму абеды адвозім яшчэ і пастухам.

Вольга Скрыпунова цікавіцца наяўнасцю антысептыкаў і ахоўных сродкаў. Тут усё ў парадку. Ёсць і вадкае мыла, і вада, і дэзсродкі, і нават папяровыя ручнікі. Раздатчыца ў пальчатках і масцы спрытна падае работнікам палёў першае, другое і трэцяе. Расслабляцца некалі, харчаванне чакаюць на іншых аб’ектах.

Два разы на дзень харчуюцца механізатары ААТ  “Аграсэрвіс”. Машына з абедамі ненадоўга спыняецца каля МТК, што каля вёскі Адверніца, а затым шпарка бяжыць далей. Працы ў работнікаў перасоўнай сталовай шмат: трэба пакарміць механізатараў і пастухоў абедам, а потым некаторых – і вячэрай. Уся ежа знаходзіцца ў тэрмасах і кантэйнерах, значыць, да працаўнікоў палёў даедзе не халоднай. У машыне акуратна і чыста. Раздатчыца дэманструе такі ж самы набор ахоўных сродкаў, як і ў экіпажаў папярэдніх гаспадарак.

– Вынікі праверкі цалкам задавальняючыя, – рэзюмуе Вольга Скрыпунова. – У кожнай з гаспадарак, якія мы наведалі, уважліва адносяцца і да культуры прыёму ежы, і да здароўя працаўнікоў. Усе работнікі перасоўных сталовых маюць ахоўныя сродкі, у машынах маюцца стэнды з нагляднай інфармацыяй па прафілактыцы вірусных захворванняў. Дый людзі самі сочаць за сваім здароўем, строга прытрымліваюцца правіл гігіены нават у палявых умовах. І гэта вельмі важна ў сённяшні час.

        Святлана МАГІЛЕЎЧЫК.

            Фота аўтара.