Мы сустрэліся ў полі каля вёскі Малы Кудзін, дзе праходзіла закладка травяной масы ў сянажную яму. Дзяўчына ветлівая, усмешлівая, адразу разгаварыліся.

– Працую ў гаспадарцы без лічаных дней вось ужо на працягу года, – распавядае Вікторыя. – Усё падабаецца, дый заробак цалкам задавальняе. Але галоўнае – тут я адчуваю сябе патрэбнай.

Родам Вікторыя з Клімавіч, пасля атрымання атэстата аб базавай адукацыі пайшла вучыцца ў Жыліцкі сельскагаспадарчы каледж.

– З дзяцінства разумела, што гэта маё. Ведала, што такое жыць у вёсцы, прывыкла да працы на зямлі. Яшчэ са школы
шмат корпалася з кветкамі. Лічу, што цяпер я на сваім месцы. Галоўная якасць агранома – любоў да зямлі, а гэтага ў мяне не адняць, – усміхаецца дзяўчына.

Пасля заканчэння каледжа Вікторыя падала дакументы ў Беларускую сельскагаспадарчую акадэмію на спецыяльнасць «Агранамія». Практыку праходзіла ў ААТ «Бялынічы». Атрымаўшы запаветны дыплом, папрасіла размеркаваць на
працу ў гэтую ж гаспадарку. Першыя цяжкасці, з якімі давялося сутыкнуцца, былі звязаны з тым, што тэорыя не заўсёды суадносілася з практыкай.

– Хутка зразумела, што базы, атрыманай у акадэміі, недастаткова для самастойнай працы. Падтрымлівалі, падказвалі калегі, галоўны аграном Уладзімір КРАСЕЎ і намеснік дырэктара Іван ПАЛОННІКАЎ. Прыемна бачыць, што ўва мне, як спецыялісце, зацікаўлены, у гаспадарцы заўсёды ідуць насустрач. І з калектывам хутка знайшла агульную мову.

Сельгаспрадпрыемства выдзеліла маладому спецыялісту жыллё ў райцэнтры. Насуперак распаўсюджанаму меркаванню ў вёсцы ёй зусім не сумна.

– За працай сумаваць папросту няма калі. На мой погляд, нецікава ў сяле толькі тым, хто нічым не заняты. Цяпер у мяне практычна няма выхадных. Заканчваецца пасяўная, пачынаецца нарыхтоўка траў першага ўкосу, потым
– уборка збожжавых… Вельмі чакаю ўраджаю. Думаю, што самае вялікае задавальненне аграном атрымлівае, калі бачыць вынік сваёй працы. Гэта ж мой першы ў жыцці ўраджай, – гаворыць малады спецыяліст.

Вікторыя адказвае за захаванне ўсіх тэхналагічных працэсаў на давераным ёй у гаспадарцы ўчастку, але разумее, што ў
яе працы не ўсё залежыць ад чалавека. Хлеб ніколі не даваўся селяніну лёгка. На поспех справы ўплываюць і кліматычныя ўмовы, якія не заўсёды спрыяюць рабочаму працэсу. І тут ад агранома патрабуюцца самавалоданне, воля, уменне знаходзіць выйсце са складаных сітуацый.

Вікторыя Куляшова адсочвае змены грунту, прымае меры па ўзбагачэнні яго ўгнаеннямі, вызначае склад глебы, наяўнасць у ёй неабходных мінеральных рэчываў. Аграном таксама правярае глыбіню ўзворвання, вядзе назіранне за ўсходамі.

Кожная пара года падае свой урок.

– Як жыццё не стаіць на месцы, так і ў сельскай гаспадарцы ўсё пастаянна мяняецца, – робіць высновы аграном. –
Калі хочаш дамагчыся добрага выніку, напрыклад палепшыць ураджайнасць, якасць сяўбы, трэба прыкласці нямала старанняў. Самае галоўнае – выканаць пастаўленую задачу: вырасціць ураджай, пры гэтым атрымаць не проста збожжа, а зерне высокай харчовай якасці. Тое ж самае тычыцца нарыхтоўкі зялёных кармоў і ўсяго астатняга.

За перыяд касьбы ў ААТ «Бялынічы» ўбрана 76 га канюшыны, 174 га люцэрны, 433 га – шматгадовых траў. Якія б правілы ні дыктаваў час, агранамія яшчэ доўга будзе запатрабаванай у сельскагаспадарчых раёнах – менавіта
на гэта настройваюць упэўненасць і мэтанакіраванасць, з якімі Вікторыя Куляшова ўзялася за справу. І хочацца верыць, што ўсё намечанае ў маладога спецыяліста абавязкова атрымаецца.

Аліна ЦЫГАНІЙ. 
Фота аўтара.