Тэрыторыя Запольскага сельсавета аб’ядноўвае 28 населеных пунктаў, тры з якіх, на жаль, нежылыя. Але, тым не менш, паўсядзённае жыццё глыбінкі не спыняецца, яно ідзе па сваім, вызначаным шляху. Аб тым, як жыве адна з самых дальніх тэрытарыяльных адзінак мясцовага самакіравання нашага раёна распавядае старшыня Запольскага сельсавета Святлана ВАЛЧКОВА.

– Святлана Уладзіміраўна, падчас правядзення ў раёне дыскусійнай пляцоўкі па абмеркаванні пытанняў далейшага развіцця нашай краіны была вынесена прапанова аб неабходнасці скарачэння ці ліквідацыі сельскіх саветаў дэпутатаў і пашырэнні паўнамоцтваў мясцовых выканаўчых і распарадчых органаў улады. Выкажыце ваша меркаванне па гэтым пытанні.

– Я падтрымліваю думку, што органам мясцовага самакіравання патрэбна рэфармаванне. Прывяду прыклад са сваёй дзейнасці. Як правіла, большасць узнікаючых пытанняў вырашаецца пры дапамозе сельскіх стараст ці кіраўнікоў арганізацый і ўстаноў, размешчаных на тэрыторыі сельсавета, ці калі тут знаходзяцца іх структурныя падраздзяленні. Дэпутаты сельскага савета ў сваёй большасці людзі, занятыя на сваіх працоўных месцах, не ўсе яны пражываюць у той акрузе, ад якой былі выбраны, дый каб наведаць тую ці іншую вёску, патрэбны час, выдаткі на транспарт… Тым больш, некаторыя пытанні сельскіх жыхароў патрабуюць разгляду ў вышэйшай інстанцыі. Я не хачу сказаць, што дэпутаты ігнаруюць свае абавязкі, проста іх ролю сёння паспяхова выконвае стараста вёскі. Як правіла, гэты чалавек мае аўтарытэт у сваім населеным пункце, працуе сацыяльным работнікам, прадаўцом ці пенсіянер з актыўнай жыццёвай пазіцыяй.

Дадам, што для правядзення выбараў у мясцовыя саветы трацяцца значныя дзяржаўныя сродкі. Няхай бы іх накіравалі на больш важныя патрэбы.

– Наколькі дапамога сельскіх стараст адчувальная ў вашай працы?

– Старасты, без перабольшвання, мая правая рука. Бягучыя пытанні, напрыклад, па вулічным асвятленні, добраўпарадкаванні, выяўленых парушэннях правіл пажарнай бяспекі ці грамадскага парадку вырашаем па тэлефоне. Калі ж наведваю вёску адна ці з прадстаўнікамі якой-небудзь службы, старасты рыхтуюць усю неабходную інфармацыю, папярэджваюць людзей, што адбудзецца сустрэча ці сельскі сход. Напрыклад, стараста вёскі Падзевічы Наталля ПАДДУБСКАЯ паведаміла аб тым, што ў пенсіянеркі, інваліда ІІ групы, развальваецца печ. Сама жанчына, вядома, не ў стане яе адрамантаваць. На дапамогу прыйшлі спецыялісты, усё прывялі ў парадак, пенсіянерка засталася задаволенай.

Таксама старасты інфармуюць аб трухлявых дамах, якія патрэбна знесці, дапамагаюць адшукаць іх гаспадароў, калі яны ёсць. Многія старасты з’яўляюцца ініцыятарамі пісьмаў дзецям, састарэлыя бацькі якіх маюць патрэбу ў дапамозе. Гэта не вельмі «прыгожая» мера, але, між тым, дзейсная. З пачатку года дзецям былі адпраўлены 16 паведамленняў, па 12 з іх атрымалі станоўчыя адказы.

Самых актыўных памочнікаў і назваць цяжка. Пастаянна на сувязі з Таццянай ГІНЕТАВАЙ з Замачулля, Наталляй Паддубскай з Падзевіч, Нінай БАРОДЗІЧ з Мяжонкі, Любоўю ШАЎЦОВАЙ з Сямікаўкі, Аляксандрам ЦАРКОЎНЫМ з Аксенькавіч… Словам, усе праяўляюць грамадскую актыўнасць.

– Распавядзіце яшчэ аб адной форме дыялогу з вяскоўцамі – сельскіх сходах.

– Сёлета ў сувязі з напружанай эпідсітуацыяй правядзенне сельскіх сходаў адклалі да лепшых часоў. Але гэта не азначае, што адасабляемся ад пытанняў, якія хвалююць вяскоўцаў. Адна з найбольш вострых праблем – дрэнны стан дарогі ў вёсцы Мяжонка. Яе сапсавалі лесавозы, калі вывозілі лес. Таксама ёсць пытанні па станцыі абезжалезвання вады, якая ў ліпені была ўведзена ў эксплуатацыю ў Заполлі. Вада з яе паступае чыстая, але пакуль дойдзе па водаправоднай сетцы да спажыўцоў, зноў становіцца бруднай. Зараз шукаем усе магчымыя шляхі вырашэння гэтых праблем.

Сельскія сходы з удзелам прадстаўнікоў ці кіраўнікоў раённых служб – адзін з самых дзейсных сродкаў пачуць праблемы жыхароў вёсак і разам вырашыць іх. Дадам, што раённае кіраўніцтва  не пакідае наш сельсавет без увагі. У мінулым годзе, напрыклад, жыхары Заполля скардзіліся на дрэнную дарогу і нязручны графік руху              аўтобуса. Гэтыя праблемы вырашаны. Дарога адрамантавана, а графік руху грамадскага транспарту скарэктаваны так, як і хацелі вяскоўцы. Разгледжана пытанне вывазу і складзіравання арганікі каля вёскі Дабрылавічы.             З-за таго, што сцёкавыя воды ад яе патраплялі ў калодзежы, жыхары паселішча скардзіліся на павышэнне ўзроўню нітратаў. Зараз, згодна вынікаў аналізаў апошніх проб вады, утрыманне нітратаў паменшылася, а ў некаторых калодзежах стала нават ніжэй за дапушчальную норму.

Шмат пытанняў вырашаецца шляхам узаемадапамогі і без прыцягнення раённых служб. Сёлета абнаўлялі агароджу вакол сельсавета, засталіся піламатэрыялы. Паступіла прапанова замяніць плот і каля сельскай бібліятэкі. Старая агароджа паслужыла б яшчэ год-два, але потым зноў жа трэба было б думаць пра яе абнаўленне. Як толькі скончацца будаўнічыя работы, мясцовы ачаг культуры будзе выглядаць яшчэ больш дагледжаным і прывабным.

P.S. На момант падрыхтоўкі матэрыяла стала вядома, што вырашана пытанне падсыпкі гравіем часткі вуліцы ў вёсцы Мяжонка, агучанае старшынёй сельсавета.

Гутарыла Святлана МАГІЛЕЎЧЫК.

Фота аўтара.