Як жывецца і працуецца маладому спецыялісту Уладзіславу РЫЖКОВІЧУ, занятаму ў сельскай гаспадарцы раёна.

Складана ўявіць, што гэтаму 21-гадоваму маладому чалавеку прыходзіцца кіраваць амаль двума дзясяткамі вопытных слесараў, рамонтнікаў, механікаў. З раніцы Уладзіслаў Рыжковіч шчыруе на машынным двары ААТ «Бялыніцкае райаграпрамтэхзабеспячэнне», рамантуе разам са сваімі падначаленымі сур’ёзную сельскагаспадарчую тэхніку. Увечары ж, пасля працы, ён ідзе на стадыён, прабягае каля 5-ці кіламетраў. І ўжо дома засынае з кнігай любімага пісьменніка Эрыха Марыі Рэмарка ў руках.

Менавіта яго лёгкі і глыбокістыль напісання навеяў некалі Уладу ідэю атрымаць пасля школы адукацыю журналіста. Але не склалася. Тэхнікай асабліва ён ніколі не цікавіўся, проста пайшоў вучыцца туды, куды праходзіў па балах – скончыў у родным Клічаве аграрна-тэхнічны каледж, атрымаў спецыяльнасць тэхніка-механіка і не шкадуе. Вось ужо два гады, як малады хлопец – самастойны чалавек і ў апошні час – з даволі нядрэнным заробкам. Нават атрымліваецца дапамагаць грашыма маці. У пачатку працоўнай дзейнасці яму далі асобны пакой у інтэрнаце. Ужо праз год інжынеру па ахове працы Рыжковічу прапанавалі пасаду загадчыка машыннага двара. Напачатку было няпроста ўнікнуць у працэс, на дапамогу прыходзіў настаўнік – галоўны інжынер Валерый ПАЎЛЮЧЭНКА, падтрымліваў і дырэктар сельгаставарыства Аляксандр ВЯСЕЛЕЎ.

На сённяшні дзень Уладзіслаў амаль з усёй сельскагаспадарчай тэхнікай «на ты», але рамонт камбайнаў даецца яшчэ няпроста.

– Акрамя Улада ў нас у калектыве працуе яшчэ каля дзесяці маладых спецыялістаў. Усе вельмі працавітыя, зацікаўленыя самаразвіццём дзяўчаты і хлопцы, – паведаміла Кацярына ВЯСЕЛЕВА, намеснік дырэктара па ідэалагічнай рабоце РАПТЗ. – Усе маюць між сабой і са старэйшымі калегамі вельмі добрыя зносіны. Час ад часу выязджаем на экскурсіі па гістарычных месцах, збіраемся на карпаратывы, удзельнічаем у спартыўных мерапрыемствах. Уладзіслаў, напрыклад, у мінулым годзе заняў 1 месца ў спаборніцтвах па легкаатлетычным кросе, што праводзіліся між супрацоўнікамі прадпрыемстваў раёна. Даволі часта моладзь пасля абавязковай адпрацоўкі застаецца і далей працаваць у нас. Даецца матэрыяльны стымул: зарплату адразу ж павышаюць амаль на 200 рублёў, маецца перспектыва атрымаць сваё жыллё. За апошні час толькі два спецыялісты пакінулі сельгаставарыства і толькі таму, што былі прызваны на службу ў армію.

Да сканчэння абавязковай адпрацоўкі Уладу Рыжковічу застаецца крыху больш за месяц. Ехаць адсюль ён нікуды не збіраецца. Навошта?! Ёсць перспектыва перасяліцца з інтэрната ў прыватны дом, абзавесціся гаспадаркай. Каханая дзяўчына Улада Вікторыя, з якой пазнаёміліся яшчэ ў школе, зараз вучыцца ў Мінску на лінгвіста.

А яшчэ Уладзіслаў заканчвае аўташколу, засталося толькі здаць экзамены і атрымаць правы кіравання аўтамабілем. Хутка, глядзіш, і сваім абзавядзецца.

Лілія АПАРОВІЧ.
Фота аўтара.